DOI: 10.31722/ejmd.1493156 ISSN: 2651-4818

TÜRKİYE’DE TRAP MÜZİK: ENDÜSTRİYEL MÜZİĞİN ELEŞTİREL İMKÂNLARI

Sezer A. Kına
Endüstriyel kültür metalarının kapitalizmin işleyişine tâbi bir niteliği bulunmaktadır. Birtakım titreşimlerden meydana gelen somut bir form olarak sesin, belli bir üretim mantığı ve kurallar silsilesine göre örgütlenmesiyle oluşan sanatsal bir biçim olarak müzik de bu alanlar arasında değerlendirilmektedir. Bununla birlikte müzik, toplumsal ve siyasal olarak eleştirel bir söylemsel dizge de barındırmaktadır. Müziğin hem etrafında bir çevre oluşturma hem de muhalif bir kamusallık üretme iddiası öne çıkabilmektedir. Hip hop kültürünün müzikal çıktısı olan rap müziğin, 2010’lu yıllardaki yeni varyantı trap müziğin de bu tartışmalar ekseninde özgün bir konumu bulunmaktadır. Öte yandan trap müziğin de üretim, metin ve dağıtım pratikleri bağlamında endüstriyel işleyişten tam bir bağışıklığı bulunmamaktadır. Buradan hareketle çalışmada Frankfurt Okulu teorisyenlerinden Theodor W. Adorno’nun müzik sosyolojisi üzerine geliştirdiği yaklaşımlarından hareketle Türkçe trap müziğin, anılan özgünlüğü çerçevesinde çözümlenmesi amaçlanmıştır. Çevrimiçi dinleme platformu Spotify üzerinden 2018-2021 arasında dört yıl en çok dinlenen şarkıcı olan Ezhel’in, güdümlü örneklem tekniğiyle belirlenen beş şarkısı eleştirel söylem çözümlemesi tekniğiyle ele alınmıştır. Böylelikle metinlerdeki eleştirel temalara ve içeriğin toplumsal referanslarına odaklanılmıştır. Sonuç olarak trap müziğin kamusallaşmasında endüstriyel ortamların icazetinin konumu sorgulanmıştır.

More from our Archive